Het beloofde land

Hoe bekend ben jij met de bijbel? Gaat er bij de term ‘beloofde land’ een lampje branden?

De afgelopen weken heb ik het met eigen ogen mogen zien. Het land Israel is een mengelmoes van culturen, religies, hoogten en diepten.

De joden, zowel modern, orthodox als messiasbeleidend wonen samen in de stad Jeruzalem met andere religies, waaronder zowel christenen als islamieten. Hoewel de verschillen in beleving groot is, is er een weg gevonden om samen te werken, samen te leven. Een groot voorbeeld daarvan is het leger, waar ze schouder aan schouder trainen en patrouilleren. Mijn les daaruit: geloven is belangrijk, maar het hoort je niet weg te houden bij mensen met een andere kijk op de wereld.

Een heuvel op en een berg naar beneden, om elke hoek volgt weer een nieuwe plaatsnaam die me vaag bekend voor komt. Het wordt bewerkt en is vruchtbaar: honing, dadels, granaatappels, schapen en kippen zijn er in overvloed. De pita’s, falafel, hummus en kruidige sauzen maken een goede maaltijd. In de bijbel wordt gesproken van een land van melk en honing, dat was het destijds en is het inmiddels weer.

Ooit was het land beloofd aan de Israelieten, de zonen van Abraham, Isaak en Jakob. Het was het land waar van gedroomd werd en vele lovende woorden over zijn geschreven. Een land dat bevochten is door de eeuwen heen. Inmiddels is het weer van de Israelieten. Zij hebben een plek in het aan hen beloofde land en maken het elke dag meer leefbaar.

Ik heb het land gezien en getuig ervan: het is een plek waar naties samenkomen.
Ik heb gelopen in de regio’s waar Jezus liep. Gebeden op plaatsen waar Jezus bad. God geprezen waar Jezus dat deed. God is goed en voorziet voor hen die hem volgen.

De bedevaartsoorten zijn overal te vinden. Helaas heb ik de indruk dat als Jezus ze zou vinden, hij ze schoon zou vegen van alle handel die daar is. Voor alles moet betaald worden, zowat elke plek is heilig verklaard en trekt toeristen aan. Een uitzondering is langs de kant van de jordaan, zolang Johannes de doper daar waarschijnlijk niet zoveel was. De jordaan stroomt nog steeds krachtig en spoelt alle zonden naar de dode zee. Gedoopt worden lijkt daar een extra dimensie te krijgen.

De bijbel komt hier tot leven, van abstractie naar realiteit. Tijden en gebouwen zijn veranderd, de geografie is nog steeds daar. Kom ik jou daar volgende keer tegen?