Hij kwam terug

Heb jij zoiets wel eens meegemaakt? Een persoon die je na aan het hart is, waarbij het vorige afscheid stroef verliep, niet wetende of je elkaar weer ziet. Een bittere nasmaak, die niet makkelijk weg te spoelen is

Mij overkwam het dit jaar, terwijl ik flink vermoeid van de outreach kwamen er nog andere dingen naar boven, zonder tijd en energie te hebben alles door te spreken moest ik het wel laten gaan

Natuurlijk zijn er twee personen in een afscheid, waarop beide invloed hebben. Deze keer hadden we er allebei niet de gevoeligheid voor om het op zijn best te doen

Maar hoe dan verder? Wat zegt zoiets over de toekomst? Valt er nog op terug te komen?

Voor mij voelde het alsof elk initiatief bij de ander lag, vanwege de woorden die gesproken waren. Of ik me daar wat van aan had moeten trekken is me nog altijd onduidelijk, maar ergens ben ik blij dat ik het heb uitgehouden

Mensen hebben vrijheid gekregen en een eigen keus, ook wanneer die keus niet mijn voorkeur heeft. Ik had kunnen navragen over het afscheid, maar hoe vrij is de ander dan?

Een bitter afscheid is lastig om mee te leven, het lijkt alsof dit de toekomst ondermijnd. Dat doet het echter alleen als je het daar de ruimte voor geeft. Onbewust heb ik dat helaas gedaan, door er zelf niet actief mee aan de slag te gaan. Denkende dat het oké was, maar ondertussen broeide er iets vanbinnen

Des te groter was de opluchting en vreugde om elkaar weer te zien, diegene die ik niet meer had verwacht ooit te zien of te spreken. Vrijheid komt wanneer hereniging plaatsvindt

Heb jij iemand waar je je bij afvraagt of het ooit nog goed komt tussen jullie? Stuur eens een berichtje, spreek eens af, beleef de vrede en rust

Op een vergelijkbare manier zoekt God contact met ons. Het afscheid in het paradijs was bitter, zoals we in Genesis kunnen lezen. Jezus kwam terug voor jou en mij. Om een nieuwe vrijheid te brengen, zonder schaamte of schuld

God is goed

Het duurde wat langer dan gehoopt maar ach, een paar maanden op de eeuwigheid 😉 Graag wil ik nog langer met jullie stilstaan bij het thema ‘God is goed’

Teruggrijpend op mijn laatste bericht: Inmiddels heb ik meer gehoord over wat er in Davao is gebeurd, het leeuwendeel van de reparatie is betaald door een Filipijn die zich geroepen voelde om te geven. Dit soort bedragen zijn niet normaal, gezien de mensen daar helemaal niet veel hebben. Ook gebeurd het vaak dat geld wordt toegezegd uit relationele cultuur (lees: ik wil jou helpen), maar dat het uiteindelijk niet doorgaat. Een klein wonder kan je dus zeggen dat nu zowel toezegging en het geld zijn doorgekomen. Resultaat: de muur staat er goed bij!

Maar als een Filipijn gegeven heeft, waarom concludeer ik dan dat God goed is?

Ik zie zo al meerdere redenen: deze plek is aan God toegewijd; er is in geloof voor gebeden; zelf opbrengen was onmogelijk; dit soort bedragen zijn abnormaal: de bijbel spreekt meermaals over dingen die bij mensen onmogelijk zijn maar bij God mogelijk, al is het in een andere context

Daarnaast ben ik natuurlijk bevooroordeeld, met reden. Ik geloof namelijk dat God goed is, ten diepste

Dat is deels gefundeerd op de bijbel:

Deuterenomium 32:6 Doet u dit de HEERE aan, dwaas en onwijs volk? Is Hij niet uw Vader, Die u verworven heeft, Die u gemaakt heeft en u stand heeft doen houden? (En lees bij gelegenheid vooral nog even verder in deze tekst)

Jesaja 9:5 Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij rust op Zijn schouder. En men noemt Zijn Naam Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst.

Johannes 14:8‭-‬10 Filippus zei tegen Hem: Heere, laat ons de Vader zien en het is ons genoeg. Jezus zei tegen hem: Ben Ik zo’n lange tijd bij u, en kent u Mij niet, Filippus? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; en hoe kunt u dan zeggen: Laat ons de Vader zien? Gelooft u niet dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is? De woorden die Ik tot u spreek, spreek Ik niet uit Mijzelf, maar de Vader, Die in Mij blijft, Die doet de werken.

Zowel in het oude als nieuwe testament wordt God omschreven als een vader en wij als kinderen, uit de tekst is duidelijk te lezen dat uitgegaan wordt van een goede God. Zo kennen de discipelen Jezus ook in het Johannes-evangelie: Jezus deed alleen goede dingen dus de vader moet ook goed zijn

Ook in mijn leven zie ik dat. Om een aantal dingen te noemen: ik ben gezond; ik heb genoeg; ik heb liefdevolle mensen om mij heen; ik heb een levende relatie met God; ik zie wonderen om mij heen, of dat nou nodig is of niet. Dit heb ik allemaal gekregen, door en ondanks mijn keuzes. Voor mij getuigd het van een goede God, die mij liefheeft en het beste met mij voorheeft

Daarnaast, hoe zou het leven eruit zien als ik niet geloof dat God intrinsiek goed is? Wat voor hoop zou ik dan hebben? Hoe zou ik in Jezus kunnen geloven zonder deze basis? Het zou leeg zijn en met achterdocht. Altijd zoekend naar een addertje in het gras. Maar nee, ik geloof in een goede God, die zijn zoon Jezus heeft gestuurd om ons te laten zien hoe goed Hij is

Korte update: God is goed

Hallo lieve mensen, in mijn vorige post heb ik de YWAM Davao basis genoemd als een plek met een urgente financiele nood. Zonder geld zouden een paar gebouwen van de basis wegspoelen. Vandaag heb ik goed nieuws: het geld is bij elkaar en de bouw van de beschermende muur vangt morgen aan. Bedankt voor het meebidden en geven! Dat dit geld zo snel bij elkaar is heeft maar 1 reden: God is goed. Daarover later meer 😉

Pilipinas

Zijn wij bevoorrecht doordat we in Europa zijn opgegroeid? Zijn wij beter af?

In Europa hebben we toiletten waar we het papier zonder problemen kunnen doorspoelen met drinkwater. We hebben weinig tot geen wateroverlast bij regen. We hebben een eigen kamer. We hebben weinig natuurrampen die jaarlijks huis en haard bedreigen. We hebben veel geld en alles is duur

Op de Filipijnen heb je geluk als je een porseleinen troon vindt en drinkwater wordt apart ingekocht. Bij elke flinke bui overstroomt een deel van de straat en wast een deel van de bodem weg. Een huis kan 3 generaties van een familie bevatten, met een beetje mazzel heeft jou gezin een eigen kamer. Elk jaar is er de dreigen van orkanen die je huis wegvagen. Er is weinig geld voor vervanging en veel dingen zijn duur.

In vergelijking zijn veel dingen in de Filipijnen goedkoop voor mij, met mijn europese koopkracht, maar met het geld dat hier verdient wordt loopt de boel scheef in de negatieve zin. Om een voorbeeld te zetten: terwijl wij op de basis van YWAM Davao waren was er een flinke hoosbui, daarbij zijn enkele bomen ontworteld en is een urgente nood van 1 miljoen Filipijnse Pesos (ongeveer 15 duizend US dollar) ontstaan voor een tegen het water beschermende muur. In europa is dat natuurlijk veel, maar het is ongeveer 1 jaarsalaris. In de Filipijnen zijn zo’n dat 8 jaarsalarissen. Mocht je YWAM Davao willen helpen, dan is dat natuurlijk erg welkom, ze zijn zeer goed te vinden via facebook of eventueel via mij

In Europa hebben veel mensen zelfmoordgedachten. Veel mensen hebben psychische klachten. We hebben gezinnen die uiteenvallen. We maken ruzie over 5cm grondeigenaarschap en over de boom van de buurman waar we de bladeren van moeten opruimen. We hebben een bevolking waarvan het percentage dat God bekent jaarlijks afneemt

In de Filipijnen is er veel armoede en zijn sloppenwijken. De mensen daar zijn meteen een dag blij als iemand naar ze lacht. Er is strijd over grond, door de mensen die geld hebben, er is corruptie tot in een vorm dat het er bij hoort. Er zijn geen bladblazers, dus je moet 3x per week met de hele familie vegen. Dat is, als je de ruimte en een familie hebt.. Het percentage dat in Jezus geloofd is zeer hoog

Voor mij is het moeilijk om in te schatten wat beter is. Tijdens de outreach maken we veel mee aan armoede en lijden. Het is een compleet andere manier van leven en denken, waarin de overheid begint te helpen en ook de christenen opstaan om te zorgen voor de naasten. Er wordt verzocht om rijker te worden, maar altijd met het oog op het gezin. Ja, ik wens ze drinkwater uit de kraan, een familie om in op te groeien, genoeg te eten en goed onderwijs. Maar zelf zou ik graag de blijdschap en de wetenschap dat we het zonder God niet redden ook in Europa zien opleven

Mocht je de avonturen live willen volgen via instagram, dan kan dat via @philippines_outreach_2023

Het beloofde land

Hoe bekend ben jij met de bijbel? Gaat er bij de term ‘beloofde land’ een lampje branden?

De afgelopen weken heb ik het met eigen ogen mogen zien. Het land Israel is een mengelmoes van culturen, religies, hoogten en diepten.

De joden, zowel modern, orthodox als messiasbeleidend wonen samen in de stad Jeruzalem met andere religies, waaronder zowel christenen als islamieten. Hoewel de verschillen in beleving groot is, is er een weg gevonden om samen te werken, samen te leven. Een groot voorbeeld daarvan is het leger, waar ze schouder aan schouder trainen en patrouilleren. Mijn les daaruit: geloven is belangrijk, maar het hoort je niet weg te houden bij mensen met een andere kijk op de wereld.

Een heuvel op en een berg naar beneden, om elke hoek volgt weer een nieuwe plaatsnaam die me vaag bekend voor komt. Het wordt bewerkt en is vruchtbaar: honing, dadels, granaatappels, schapen en kippen zijn er in overvloed. De pita’s, falafel, hummus en kruidige sauzen maken een goede maaltijd. In de bijbel wordt gesproken van een land van melk en honing, dat was het destijds en is het inmiddels weer.

Ooit was het land beloofd aan de Israelieten, de zonen van Abraham, Isaak en Jakob. Het was het land waar van gedroomd werd en vele lovende woorden over zijn geschreven. Een land dat bevochten is door de eeuwen heen. Inmiddels is het weer van de Israelieten. Zij hebben een plek in het aan hen beloofde land en maken het elke dag meer leefbaar.

Ik heb het land gezien en getuig ervan: het is een plek waar naties samenkomen.
Ik heb gelopen in de regio’s waar Jezus liep. Gebeden op plaatsen waar Jezus bad. God geprezen waar Jezus dat deed. God is goed en voorziet voor hen die hem volgen.

De bedevaartsoorten zijn overal te vinden. Helaas heb ik de indruk dat als Jezus ze zou vinden, hij ze schoon zou vegen van alle handel die daar is. Voor alles moet betaald worden, zowat elke plek is heilig verklaard en trekt toeristen aan. Een uitzondering is langs de kant van de jordaan, zolang Johannes de doper daar waarschijnlijk niet zoveel was. De jordaan stroomt nog steeds krachtig en spoelt alle zonden naar de dode zee. Gedoopt worden lijkt daar een extra dimensie te krijgen.

De bijbel komt hier tot leven, van abstractie naar realiteit. Tijden en gebouwen zijn veranderd, de geografie is nog steeds daar. Kom ik jou daar volgende keer tegen?

Halverwege

Lieve mensen, het is alsweer een jaar geleden dat ik naar Duitsland ging om God te volgen en Zijn naam groot te maken. Wat is er gebeurt en hoe gaat het nu verder?

Het afgelopen jaar ben ik aangekomen; heb een discipelschapstraining gestaft en ben daarmee naar de Cariben geweest om het goede nieuws te brengen. Daarna werd het even stil van mijn kant, althans via de blog en mail. In de tussentijd heb ik vakantie gehad, waarbij ik gelukkig de meesten van jullie gezien en kort gesproken heb. Daarnaast heb ik me ingezet om de basis te onderhouden, het was al een mooie plek en is alleen maar mooier geworden. Mijn doel is alles zo onderhoudsvriendelijk mogelijk achter te laten. Zo zijn we onder andere bezig met een goed georganiseerde compostverwerking, het stroomlijnen van de paden van huis naar tuin en het beveiligen van rolluiken tegen blokkering. Tot slot heb ik me aangesloten bij het lokale gebedshuis en leer daar weer op nieuwe manieren te bidden

Mocht je nou graag meer willen weten hoe het er hier uitziet en wat ik doe: vraag gerust of je langs kan komen, ik vertel er graag over en laat het met liefde zien!

Hoe nu verder? Zoals ik vorig jaar aangaf was het plan om 2 jaar te staffen en dan weer retour naar Nederland te komen. Dit tijdspad voor het staffen is nog altijd gelijk, al zie ik een aantal kansen om mijn vaardigheden daarna nog uit te breiden, namelijk tot en met november volgend jaar. Uiterlijk begin December ben ik dus terug.

De kansen die ik tot nog toe zie zijn: 1) een bijbelschool, om een nieuwe manier van bijbelstudie aan te leren; 2) een NIKO, een outdoor week(end) waarbij je wordt uitgedaagd om jezelf te overwinnen. Daar doe ik graag aan mee en leer ook graag hoe ik anderen daarin kan meenemen; 3) meer tijd in het gebedshuis, om o.a. mijn zangkunsten te verbeteren; 4) debrief, een korte tijd van reflectie en vooruitblikken voordat ik terug naar Nederland kom

Al met al dus een boel nieuwe en mooie dingen

Liefs, Stef

Outreach in de Cariben

De Cariben zijn een prachtig gebied, het lijkt wel een paradijsje op aarde. Maar is het dat ook? Wat zijn hier de uitdagingen? Wat heeft God op het oog?

Vanaf het begin was het duidelijk: de focus bewaren en doorzetten zijn grote thema’s. Nog voor we vertrokken moesten we besluiten of we bereid waren te vechten voor dat wat we gehoord hadden, of dat we het lieten liggen. In dit geval ging het om het eiland Mayreau, onderdeel van St. Vincent en de grenadinen. Hier zouden we naartoe na een periode op Barbados. Ondanks extra kosten en onduidelijkheid over hoe te reizen hebben we doorgezet

In Barbados hebben we Gods liefde voor onze naasten beleefd. Het is een prachtig eiland en de mensen zijn aardig, altijd in voor een praatje en de meesten zijn in geloof opgegroeid. We kwamen er al gauw achter dat dit opgroeien meer religie dan geloof meebracht, aan ons dan ook de taak om te discipelen: hen te helpen Jezus te volgen. Door middel van lesgeven en huis aan huis evangelisatie (daar is het normaal om vanuit het raam met mensen te praten) konden we de mensen bereiken

Op een dag kwam een verwarde vrouw langs die alleen nog over de dood kon praten. Na een lange tijd bidden, samen met haar en later ook met haar familie, zagen we diezelfde avond nog een veranderd mens: ze kon haar eigen woorden weer spreken en getuigde van de goedheid van God

Later baden we dagelijks met een man die een hartinfarct had gehad, hierdoor kon hij onder andere zijn arm niet meer gecontroleerd bewegen. Aan het einde van de twee weken was deze controle weer terug en het bereik van de arm ontzettend verbeterd

We hebben lokale gemeenten en christelijke centra een hart onder de riem gestoken, alleen al door onze aanwezigheid. Veel missie-werk is stilgelegd met het excuus van Covid, onze aanwezigheid markeerde een verandering van het tij. In de bijbel zien we Paulus vaak de gemeenten aanmoedigen en waar nodig ook corrigeren. Hoewel wij de christen amper kenden heeft God ons voor alles de mogelijkheid gegeven. Het volledig volgen van Jezus betekend ook het vergelden van kwaad met goed bijvoorbeeld. Daarover een volgende keer waarschijnlijk meer 😉

Zoals eerder gezegd was het belangijk om focus te houden en door te zetten. Dit werd extra benadrukt toen er een Covidtest op positief sloeg. Betekende dit het einde van de reis? Hoe houden we het veilig voor het team maar ook al onze contacten? Is het verantwoord nog naar Mayreau te gaan? Vragen en nog meer vragen, maar het was snel duidelijk, ons team gaat naar Mayreau!

Afstand houden, maskers op en schrobben voor je leven.. 5 van de 7 zijn hierdoor rechtstreeks doorgekomen, zonder enige besmetting. Ik mocht achterblijven in vrijwillige quarantaine. Een dubbele regenboog verzegelde ons tijdelijke afscheid, God was erbij, Zijn trouw zou ons er door leiden. Ik was in een aparte kamer en met de mogelijkheid de, niet al te zieke, student mentaal en d.m.v. koken te ondersteunen. Het waren 10 dagen die op dat moment redelijk nutteloos en zelfs tijdloos leken. Het was in de dagen daarna dat er meer duidelijk werd, we konden de lokale gemeenschap bemoedigen door dit voorbeeld van trouw, verantwoordelijkheid en gemoedelijkheid. Zonder te klagen de gevolgen dragen. Iets wat in de lokale cultuur niet zo normaal is

Met nog een dikke week te gaan landden wij 2 uiteindelijk ook op Mayreau. Alle gebeden en tekens kwamen uit: de landbrug die het eiland kenmerkt, de boten waarop we mee konden varen en de bevolking die we dieper hebben leren kennen. Een prachtig eiland, waar de 300-koppige bevolking de baby-geiten ‘kids’ noemt. Stel je voor daar kids-ministry te doen! Ook hier was discipelschap de methode, alleen door dieper te gaan, elkaar te leren kennen en zelfloos te helpen kon een verandering van harten plaatsvinden

Ondertussen zijn we met zijn allen onderweg terug naar Duitsland, de trip is geslaagd. Mensen hebben God leren kennen, wij zijn gegroeid en God is nog steeds goed. De extra kosten? 2/3 daarvan zijn manier verdwenen, door andere bedragen, vrijgevigheid en betere wisselkoersen dan verwacht. Daarnaast hebben we veel meer kunnen bereiken dan zonder de quarantaine, ook al bracht dat kosten met zich mee (maarja, ook die zijn verdwenen)

Gewassen in het bloed van Jezus / het Lam

Ken je deze uitspraak? Het klinkt ergens logisch, maar toch is het ook vreemd, waarom moet ik in bloed gewassen worden? Word ik daar niet viezer van? Wat word er eigenlijk mee bedoeld? Zelf moest ik hier ook even over nadenken, al helemaal toen een familielid ernaar vroeg. Ik hoop hier vandaag een licht op te schijnen

Voor degenen die deze zin nog niet kennen: het is een uitspraak die onder sommige christenen gebruikt wordt. Misschien kunnen we er betere woorden voor vinden, die makkelijker te begrijpen zijn. Daar kom ik aan het einde op terug

Het begint allemaal in Genesis, zoals het meeste. De aarde is gemaakt, de mensen zijn gemaakt en alles is perfect. Alles is zoals het bedoeld is, in harmonie met elkaar en met God

Maar dan.. maken de eerste mensen keuzes die niet naar Gods wil zijn. Ze eten verboden vruchten, de enige vruchten die verboden zijn, van het superbrede assortiment dat God had klaargelegd. Hoe het er vandaag uit zou zien: je bent in de Hanos of een andere groothandel, in het midden daarvan is één schap waarvan je verteld wordt dat je die niet kan kopen. Alle andere producten kan je kopen en van genieten. Toch besluit je juist dat product wil kopen, maar omdat dat niet kan, steel je het. Het maakt niet uit of je dat pas doet nadat je al het andere geproefd hebt, het was verboden, het was tegen Gods wil

God kan dat natuurlijk niet zomaar laten gaan, wanneer een bevel overtreden wordt dan zitten daar consequenties aan. God probeerde de relatie nog te redden, maar de mensen verstopten zich en schoven de schuld af. Dat leidde tot een zware straf: de scheiding tussen God en mensen, een relatie die tot aan dat moment zo hecht was, was ineens voorbij

Was het Gods intentie om de relatie te verbreken? Je zou kunnen zeggen van wel, maar dan ga je voorbij aan alles wat Hij voor goeds gegeven heeft. Als hij het had willen verbreken had hij net zo goed de aarde kunnen vernietigen of een nieuwe kunnen maken. Dus ik denk van niet, ook omdat Hij nog een reddingspoging gedaan heeft, Hij was niet op zoek naar een scheiding, maar juist naar relatie. Keer op keer zien we een plan van God starten om de relatie nieuw leven in te blazen: een nieuwe start met Noach, de wetten voor Mozes en uiteindelijk zelfs zijn eigen Zoon, Jezus

Vlak voor de uittocht uit Egypte zien we de eerste verwijzingen naar bloed van een lam: het lam dat geslacht wordt met Pasen, daarvan werd het bloed op de deurpost gestreken zodat God geen kinderen en vee van de Israelieten (het volk waar God een verbond mee heeft gesloten) zou doden. Door deze daad van gehoorzaamheid bracht het bloed van het lam bracht redding voor de kinderen van het verbond met God

Later zien we dat in de tabernakel (tempel in tentvorm) elke avond en ochtend een lam geslacht en geofferd wordt aam God. Het lam wordt verteerd, zodat dit niet met de mensen hoeft te gebeuren. Ook worden lammeren (ofwel 1-jarige, onbesmette rammen) geofferd en het bloed gebruikt op de grote verzoendag, waarbij God zich verzoent met Zijn mensen

Al deze offers zijn helaas maar tijdelijk, om het helemaal recht te zetten is er een perfect offer nodig. Van een mens, die elke keuze en gedachte in zijn leven voor God maakt, ook wanneer alles tegenzit. Inmiddels hebben we kunnen zien dat wij het niet zelf kunnen, elke poging om het goed te maken bleek onvoldoende. De enige die het recht kan zetten is God

Daarom zend God zijn Zoon: Jezus. Als Zoon van God en zelf God is Hij in staat dit te doen. Zijn offer is waardig om verzoening te brengen tussen God en mensen. Niet voor eventjes, maar voor altijd. Verzoening komt door het offeren van een lam. De volledige verzoening komt door Jezus, hierom wordt Jezus het Lam genoemd

Zijn bloed wast schoon, beter en dieper dan Omo of Dreft kant. Het wast schoon van zonde en schuld. Het wast alles weg wat relatie met God tegenhoudt

Kunnen we andere woorden gebruiken om dit aan te geven? Natuurlijk, bijvoorbeeld: Jezus maakt de relatie tussen God en mensen weer goed

Hebben die woorden dezelfde diepgang? Ik denk van niet, er is zoveel in de bijbel dat van toepassing is op de uitspraak ‘gewassen in het bloed van Jezus’ dat het moeilijk is om een andere samenvatting met dezelfde inhoud te vinden. Toch is het goed om dat te proberen, om zo God beter te leren kennen en om het makkelijker maken voor anderen om God te leren kennen

Ik hoop dat u bemoedigd bent, door wat Jezus voor ons gedaan heeft. Volgende keer vertel ik meer over outreach 😉

Voor degenen die instagram hebben, mijn outreach is te volgen via: @barbabos.outreach.2022

Updates

Hallo lieve mensen, afgelopen zondag heb ik mijn eerste update eruit gedaan, in plaats van nieuws en gebedsbrieven. Als jij die ook wil ontvangen, kan je je inschrijven via onderstaande link

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSetmMIjzUAbuOYKaHTSCRRkUX2r2JYmzcUWlqXLlNCVoIzu6w/viewform

Pray before you go

How easy is it for you to do things? How long can you go on after you started? What are your prayers about?

I’m starting to realise that I can easily slide into work-mode, when I see something I want to fix it or make it better. Or when I see someone struggling: I immediately start thinking of how I could help. After (or sometimes even without) a brief thought I go into action. These are ofcourse great things, but I realise that the effectiveness can be so much better by a small change in this pattern: Pray before you go

What are your prayers about? To receive? To build relationship? For thanksgiving? Worship or praise? To interceed? All these things are good, even more so when they’re in a mix with one another. Together they help build your relationship with God

Jesus told us in the Bible, in Matthew 6:33, “Seek first the Kingdom of God”. This is in a passage about worries for all the possible needs in life. Yet I think it can be used in more regards than this, as it’s also a red line throughout Jesus’ life. He always sought after the will of His Father, He sought the Kingdom of God first

So what does this mean for the daily life? Is it going to be bad without a prayer ahead? Can’t there be growth without prayer before anything? I think thats quite the overstatement. Growth and a level goodness are not depending on if you prayed before. The way we perceive things on the other hand, does change for the better with a deeper relationship. The more we share with Him, the deeper the relationship and the more space we automatically give Him to speak into our lives

Things need doing and there are always people that need help or attention. With God there is rest and love. He wants to hand it out, so be ready to accept it. One way to do that is to pray before you go